برآورد مقدار تولید علوفه قابل دسترس دام با توجه به وضعیت، گرایش و فرسایش در مراعت طالقانی

برای تعیین ظرفیت کوتاه مدت و بلندمدت مرتع نیاز به داشتن اطلاع دقیق و صحیح از تولید مراتع می باشد. تولید مرتع پایه مدیریت مرتع است و مقدار کل علوفه نمی تواند مورد استفاده دام قرار گیرد. یکی به دلیل حد بهره برداری مجاز و دوم ارزش رجحانی گونه ها برای دام های مختلف. برای انجام این تحقیق زیر حوضه های ورکش، خودکاوند و اورازان در حوزه آبخیز طالقان انتخاب شد. در داخل هر تیپ پس از انتخاب منطقه معرف، نمونه برداری با استفاده از روش تصادفی- نظام مند (سیستماتیک) انجام گرفت. با توجه به پژوهش های انجام شده دیگران، در این منطقه، داخل هر تیپ 4 ترانسکت 100 متری در راستا و عمود به جهت شیب مستقر شد. سپس در روی هر ترانسکت با توجه به نوع پوشش و یکنواختی موجود به طور تصادفی 10 فطعه(پلات) 1 متر مربعی مستقر و سپس با استفاده از روش قطع و توزین و با توجه به خوشخوراکی و حد بهره برداری مجاز تولید علوفه (قابل استفاده دام) محاسبه شد. نتایج نشان می دهد از 10 تیپ موجود، پنج تیپ به دلیل وضعیت ضعیف و حساسیت زیاد به فرسایش خاک از لحاظ تولید، شایستگی چرا نداشته و در نتیجه علوفه قابل برداشت آنها محاسبه نشده است. از عواملی که موجب کاهش شایستگی چرا در تیپ های مورد مطالعه می باشد، می توان به کوهستانی و شیب دار بودن منطقه، تولید و خوشخوراکی پایین گونه های کلاس III مانند (Centaurea virgata و(Astragalus aegobromus، حساسیت خاک منطقه به فرسایش و وجود گونه های سمی و خاردار اشاره کرد.