سطح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی شهرستان های استان کرمانشاه و رابطه آن با شاخص های یرساختی و نهادی

پژوهش حاضر با هدف تمهید زمینه مناسب جهت برنامه ریزی توسعه منطقه ای، به سنجش سطح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی شهرستان های استان کرمانشاه پرداخته است. در این راستا از 12 شاخص مکانیزاسیون بهره گیری شده و 7 شاخص توسعه زیرساختی و 8 شاخص توسعه نهادی بخش کشاورزی نیز در ارتباط با آن ارزیابی شده اند. پس از رفع اختلاف مقیاس و وزن دهی به هر شاخص با استفاده از تحلیل عاملی، شاخص ترکیبی نهایی محاسبه شد. نتایج گویای آن است که ضریب تغییرات استفاده کنندگان کودپاش به بهره بردار (0.973) نشانگر بیشترین اختلاف و ضریب تغییرات شاخص استفاده کنندگان تراکتور نسبت به کل بهره برداران (0.309) مبین کمترین اختلاف بین شهرستان های استان است. بر پایه شاخص ترکیبی مکانیزاسیون شهرستان های کرمانشاه و سرپل ذهاب در رتبه های اول و دوم و پاوه و ثلاث و باباجانی در ردیفهای دوازدهم و یازدهم جای گرفتند. همچنین بین شاخص های ترکیبی توسعه زیرساختی و توسعه نهادی با توسعه مکانیزاسیون وجود رابطه مثبت و معنی دار تایید شده است.