تاثیر تمرینات هوازی منظم بر آمادگی قلبی تنفسی و سطوح فیبرینوژن، فیبرین دی دایمر و اسیداوریک مردان میانسال

مکانیزم های التهابی و انعقادی نقشی محوری در توسعه آترواسکلروز ایفا می کنند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سه ماه تمرین هوازی بر فیبرینوژن، فیبرین دی دایمر، اسیداوریک، تعداد گلبول های سفید (WBC)، وسعت توزیع گلبول های قرمز (RDW)، شاخص توده بدن (BMI) و آمادگی قلبی تنفسی مردان میانسال سالم و غیر فعال بود.
در این مطالعه نیمه تجربی، 21 مرد میانسال شاغل در دانشگاه فردوسی مشهد به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت سه ماه و هفته ای سه روز یک برنامه تمرین هوازی را با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات میزان توان هوازی و متغیرهای ترکیب بدن و سطوح متغیرهای خونی آزمودنی ها در حالت ناشتا اندازه گیری شد. داده ها به کمک آزمون های آماری t مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شدند.
در گروه تجربی میزان توان هوازی، وسعت توزیع گلبول های قرمز و تعداد گلبول های سفید به طور معنی داری افزایش و میزان شاخص توده بدنی و اسیداوریک کاهش یافت (05/0 P<)، ولی تغییر معنی داری در میزان فیبرینوژن و فیبرین دی دایمر مشاهده نشد.
بر اساس نتایج این مطالعه ورزش هوازی منظم در مردان میانسال باعث کاهش عوامل التهابی شده که این تغییرات تاثیر مطلوبی بر سلامت قلب گذاشته و خطر بیماری های قلبی – عروقی را کاهش می دهد.