بررسی روند یوتریفیکاسیون آب های ایرانی دریای خزر بر اساس مدل تجربی شاخص تروفیکی مقیاسی و غیر مقیاسی

این مطالعه با هدف بررسی دو شاخص تروفیکی مقیاسی1 و غیر مقیاسی2 جهت تعیین وضعیت تروفیکی و طبقه بندی حوزه جنوبی دریای خزر انتخاب گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد در منطقه جنوبی دریای خزر مقدار میانگین فصول مختلف شاخص مقیاسی از 96/4 تا 58/5 (وضعیت مزو-یوتروف) و غیرمقیاسی از 58/3 تا 16/4 (عدم و بالا بودن ریسک یوتریفیکاسیون) تغییر کرده است. بر اساس نتایج بدست آمده شاخص مقیاسی که از داده های دراز مدت بدست آمده است روشی مطمئن تر و منطقی تر برای طبقه بندی سطح تروفیکی منطقه مورد مطالعه با توجه به واقعیت ها و پدیده های موجود دراین اکوسیستم بوده است. همچنین روش شاخص تروفیکی غیرمقیاسی با نتایج و طبقه بندی شاخص مقیاسی در فصل تابستان و شاخص نسبت ها (TQRTRIX) که از داده های غیرمقیاسی بدست آمده در فصل زمستان یکسان بوده است. بنابراین استفاده از این شاخص هنگامی که با شواهد اکولوژیکی و سایر شاخص ها مطابقت داشته باشد، به خصوص در مطالعات کوتاه مدت پیشنهاد می گردد. اگرچه نیاز و ضرورت است که این دو روش با داده های بیشتر در سال های مختلف مورد ارزیابی دقیق تری قرار گیرند.