زلزله بوئین زهرا (شهریور 1341) از منظر اسناد

در شامگاه شنبه 10 شهریور سال 1341 خورشیدی زلزله ای با بزرگای 2/7 در مقیاس ریشتر در پهنه باختری تهران و جنوب قزوین، موجب تلفات بسیاری با برآورد (رسمی 12225 نفر کشته) شد. منطقه مورد نظر، در گذر تاریخ بارها زلزله های شدیدی را تجربه کرده و تلفات بسیاری به جای گذاشته است. در این بین زلزله سال 1341 به جهت بزرگای آن و وجود زیرساخت های دولتی و اداری در کشور، ردپای اسنادی شایان ذکری در تاریخ ایران به جای گذاشته است. پژوهش حاضر، از نوع کتابخانه ای و توصیفی است و بر اساس بررسی متون و اسناد صورت گرفته است. در این راستا، با مطالعه اسناد اداری مربوط به سال 1341 مستخرج از دو مرکز اسناد (آرشیو ملی ایران و مرکز اسناد تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه) در برهه زمانی زلزله بوئین زهرا، وجوه مختلف وقوع این حادثه مشخص شد. از این رو با نگاهی بر اسناد و مدارک موجود از 50 سال گذشته ابعاد اطلاع رسانی، مدیریت بحران، کمک های داخلی و خارجی این زلزله که از جمله زلزله های بزرگ تاریخ ایران به شمار می رود، تشریح شده است.