بررسی شاخص های آلاینده های پساب ذخیره سازی تر باگاس و تاثیر زمان و دما برآنها

ذخیره سازی تر باگاس، روشی متداول در کارخانه های تولید کاغذ از باگاس است. پس از آن برای حذف بیشتر مغزه باگاس، عملیات شستشو انجام می گیرد. با اینکه این سیستم ساده به نظر می رسد، به دلیل حضور کربوهیدرات های مختلف در باگاس خام و همچنین تخریب ترکیبات آن در طول دوره ذخیره سازی و شستشو، حجم عظیمی از پساب دارای آلودگی زیاد با دبی 112 تا 198 مترمکعب در ساعت که بایولیکور نام دارد، ایجاد می شود. این پساب به طور میانگین، حاوی 2780 میلی گرم بر لیتر 5BOD، 5860 میلی گرم بر لیترCOD کل، 4200 میلی گرم بر لیتر COD محلول و 3900 میلی گرم بر لیتر TDS با pH بین 1/5 تا 3/5 است. مقدار مواد موجود در این پساب شامل لیگنین، گلوگز، آرابینوز، زایلوز، گالاکتوز و مانوز به ترتیب معادل 995، 341، 101، 79، 76 و 21 میلی گرم بر لیتر اندازه گیری شده که وجود لیگنین در آن، فرآوری را مشکل می کند. این آلاینده ها در اثر زمان نگهداری در شرایط بی هوازی تجزیه شده و بعد از 9 روز در دمای بین 25 تا 35 درجه سانتی گراد، مقدار BOD TDS، COD، و رنگ به ترتیب به میزان 7/32، 26، 8/29 و 8/42 درصد از مقدار اولیه کاهش می یابد. این شاخص ها در شرایط مذکور ولی در دوره 30 روزه (مدل) به ترتیب به میزان 6/75، 2/66، 1/70 و 2/84 درصد از مقدار اولیه کاهش می‎یابد.