اثر افزایش غلظت دی اکسید کربن بر رشد و توانایی رقابتی سویا و ارزن با علف های هرز سلمه تره و تاج خروس

به منظور بررسی اثر افزایش غلظت CO2 بر رشد و توانایی رقابتی درون گونه ای و بین گونه ای سویا (Glycine max) و ارزن (Panicum miliaceum) در برابر علف های هرز سلمه تره (Chenopodium albam) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) آزمایشی با استفاده از دو غلظت معمولی (350 پی پی ام) و افزایش یافته (700 پی پی ام) انجام شد. گیاهان به صورت خالص و مخلوط در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در شرایط کنترل شده کشت شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت CO2، شاخص کلروفیل در تمام گونه ها بین 6 تا 30 درصد افزایش یافت اما در گونه های سه کربنه در حال مخلوط به طور میانگین 20 و در چهار کربنه ها 12 درصد افزایش یافت. با افزایش CO2 وزن ریشه، وزن برگ و وزن ساقه در گونه های سه کربنه به طور میانگین به ترتیب 75/0، 61/2 و 43/2 گرم افزایش یافت، در حالی که در گونه های چهار کربنه این مقادیر به ترتیب 04/0، 18/1 و 40/0 گرم بود. در گونه های چهارکربنه در غلظت CO2 افزایش یافته و در کشت مخلوط با سه کربنه، وزن خشک اندام های هوایی کاهش یافت. مقایسه توانایی رقابتی بر اساس عملکرد نسبی (PRY) گیاهان نشان داد که با افزایش CO2، PRY سویا 9/8 و 6/9 درصد به ترتیب در برابر ارزن و تاج خروس افزایش یافت در حالی که در ارزن در برابر گیاهان سه کربنه تا 36 کاهش یافت. این امر نشان می دهد برهمکنش گیاه زراعی- علف هرز به شدت تحت تغییرات غلظت CO2 قرار می گیرد.