ارزیابی فازی سطح نیاز به چابک شدن در سازمان های تولیدی

تغییر، یکی از بزرگ ترین خصوصیات سازمان ها در حوزه رقابتی امروز است. سازمان ها تغییر را در ابعاد مختلفی چون تغییر در تقاضای و نظر مشتریان، نوآوری های فناوری و محیط های متغیر تجربه می کنند و جهت انطباق با محیط دائما متغیر و آشفته کسب وکار در تلاش برای تغییر اولویت ها، دیدگاه های استراتژیک و مدل های سنتی شان می باشند. بنابراین در طی چند دهه گذشته، صحنه تولید به سمت نوع نسبتا جدیدی از پارادایم تولید با نام چابکی سمت گیری کرده است. چابکی به عنوان پارادایم قرن 12، توانایی سازمان برای پاسخ به تغییر است تا فرصت هایی را که بر اساس این تغییر ایجاد می شود مورد بهره برداری قرار دهد. مطالعات بسیاری در ارتباط با این استراتژی برنده و چابک سازی سازمان ها ونیز ارزیابی سطح چابکی در سازمان ها انجام شده است. اما نکته مهمی که چندان مورد توجه قرار نگرفته این است که آیا چابک سازی یک سازمان، یک ضرورت اجتناب ناپذیر فعالیت و رقابت در عرصه اقتصاد جهانی است؟ در این مقاله،سعی شده است با شناسایی متغیر های محیطی کارخانه بسپار سازه از گروه کارخانجات پارت لاستیک به عنوان محرک های چابکی و تعیین وزن اهمیت ونرخ عملکرد هر یک از این محرک ها و ترکیب آن ها با به کاربستن اعداد فازی شاخصی برای ارزیابی سطح چابکی مورد نیاز سازمان مورد مطالعه ارائه گردد.