تاثیر کراس لینکینگ قرنیه بر برلوس کراتوپاتی

ارزیابی تاثیر کراس لینکینگ با استفاده از قطره ریبوفلاوین و اشعه فرابنفش A بر بولوس کراتوپاتی پیش رفته و علامت دار.
روش پژوهش: ده چشم از 10 بیمار با تشخیص بولوس کراتوپاتی سودوفیکیک علامت دار وارد مطالعه شدند. ارزیابی بیماران با اسلیت لامپ انجام گرفت و حدت بینایی، احساس جسم خارجی و نیز ضخامت قرنیه با دستگاه پنتاکم بررسی شدند. پس از آن، محلول کلرید سدیم به مدت یک هفته تجویز شد. در زمان عمل جراحی با استفاده از بی حسی موضعی، اپی تلیوم قرنیه به قطر 8 میلی متر برداشته شد و کراس لینکینگ با استفاده از قطره ریبوفلاوین هر سه دقیقه به مدت 30 دقیقه و تاباندن اشعه فرابنفش A به مدت 40 دقیقه (هم زمان قطره ریبوفلاوین هر 5 دقیقه ریخته می شد) صورت پذیرفت. حدت بینایی، احساس جسم خارجی و ضخامت قرنیه تا 6 ماه ارزیابی شدند.
میانگین سنی بیماران 13±66 سال بود. سه نفر از بیماران مرد و 7 نفر زن بودند. میانگین مدت زمان پی گیری بیماران 6.2 ماه بود. شش ماه پس از کراس لینکینگ، حدت بینایی در 9 چشم افزایش یافت، احساس جسم خارجی در 7 بیمار از بین رفت و میانگین ضخامت قرنیه به مقدار 74 میکرون کاهش پیدا کرد (P=0.059).
استفاده از کراس لینکینگ در بولوس کراتوپاتی، باعث بهبود حدت بینایی و احساس جسم خارجی و کاهش ضخامت قرنیه و هم چنین تامین فرصت کافی برای پیوند قرنیه و افزایش دید جراح در زمان عمل (DSAEK: Descemet’s Stripping Automated Endothelial Keratoplasty) می شود.