اثیر تنظیم جیره های غذایی، بر اساس انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای نیتروژن، اسیدآمینه کل و قابل هضم خوراک و احتیاجات بر عملکرد مرغان مادر گوشتی

به منظور تعیین تاثیر نوع جیره نویسی بر عملکرد مرغ مادرگوشتی سویه آرین، تعداد 168 قطعه مرغ مادر و 24 قطعه خروس سویه آرین به مدت 15 هفته (50 تا 64 هفتگی) و در مجموع 8 تیمار آزمایشی با 3 تکرار (7 قطعه مرغ مادر با یک قطعه خروس) در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2×2×2 استفاده شد. در این آزمایش، عامل اول، شامل 2 سطح انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت (AMEn و TMEn)‎ خوراک مصرفی، عامل دوم، شامل 2 سطح اسید آمینه کل (TAAF)‎ و قابل هضم (DAAF)‎ خوراک مصرفی، عامل سوم شامل 2 سطح احتیاجات مرغان مادرگوشتی به صورت اسید آمینه کل (TAAR)‎ و قابل هضم (DAAR)‎ بود. اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر میانگین وزن تخم مرغ معنی دار بود (05‎/0P<). مرغ های تغذیه شده با جیره های تنظیم شده بر اساس AMEn+DAAF+TAAR و TMEn+DAAF+TAAR به ترتیب دارای بالاترین و پایینترین عملکرد بر چهار متغیر وزن تخم مرغ (97‎/68 در مقابل51‎/66 گرم)، درصد تولید تخم مرغ (45‎/62 در مقابل21‎/48)، وزن توده ی تخم مرغ گرم در روز به ازای هر مرغ (1‎/43 در مقابل 99‎/31) و ضریب تبدیل خوراک (59‎/3 در مقابل 07‎/5) بودند و این اختلاف در تیمارها برای میانگین هر چهار صفت معنیدار بود (05‎/0P<). اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی، درصد باروری، درصد جوجه درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05‎/0P<). اثرات اصلی اسید آمینه کل خوراک بر درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی و درصد جوجه درآوری معنیدار بود و اثرات اصلی احتیاجات اسیدآمینه درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی، درصد باروری، درصد جوجه درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05‎/0P<). این آزمایش نشان داد که نوع جیره نویسی بر کل صفات عملکردی و اقتصادی مرغ مادرگوشتی تاثیرات معنی داری دارد و تنظیم جیره های غذایی مرغ های مادر گوشتی بر اساس AMEn+DAAF+TAAR موجب افزایش عملکرد تولیدی می شود.