باورها و حالت فراشناختی، بازدارنده یا تسهیل کننده خود تنظیمی تحصیلی

خودتنظیمی تحصیلی یکی از موضوعات اساسی آموزش و پرورش است که به نظر می رسد با فراشناخت در رابطه باشد. بررسی این ارتباط از جنبه نظری و کاربردی دارای اهمیت است. پس هدف این مطالعه بررسی و تعیین نقش مولفه های فراشناختی در خود تنظیمی تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که 318 دانش آموز پسر پایه دوم دبیرستان از منطقه شش آموزش و پرورش شهر تهران، به روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب شدند. آنان پرسشنامه های باورهای فراشناختی ولز و کارترایت – هاتون (2004)، حالت فراشناختی اونیل و عابدی (1996) و خود تنظیمی تحصیلی ریان و کانل (1989) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش رگرسیون چند متغیری گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که حالت فراشناختی با خودتنظیمی تحصیلی رابطه مثبت دارد. اما بین باورهای فراشناختی و خودتنظیمی تحصیلی رابطه منفی وجود دارد. به علاوه مولفه های برنامه ریزی، کنترل ناپذیری و نیاز به کنترل، 26 درصد از واریانس خود تنطیمی تحصیلی را پیش بینی می کنند. براساس مبانی نظری و نتایج این پژوهش، باورها و حالت فراشناختی با خود تنظیمی تحصیلی، به گونه متفاوت رابطه دارند. بنابراین، آموزش مولفه های فراشناختی می تواند در بهبود وافزایش خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان موثر باشد. البته به هنگام انتخاب و تدوین محتوی آموزشی، یافته های این پژوهش باید مدنظر قرارگیرد.