بررسی تطبیقی رمانتیسم در اشعار سید قطب و نادر نادرپور

مکتب رمانتیسم، از گرایش های مهم ادبی در جهان معاصر است که بسیاری از شاعران و ادیبان را به سوی خود فراخوانده است. ادبیات معاصر عربی و فارسی نیز، از چنین اثرپذیری ای بی بهره نبوده است. سید قطب، شاعر معاصر مصری، و نادر نادرپور، سراینده معاصر ایرانی، از جمله شاعرانی هستندکه اشعار آنها، دارای لطیف ترین درون مایه ها و مفاهیم رمانتیکی است. بازگشت به دامن طبیعت و هم نوایی با آن، روستاستایی، شوق بازگشت به دوران کودکی، رویکرد شدید عاطفی به معشوق، شوق به وطن، احساس غم و تنهایی و...، از بارزترین موارد اشتراک در مضامین رمانتیکی سید قطب و نادرپور است. البته سید قطب تا حدودی به نوعی رمانتیسم عرفانی گرایش دارد و در برخی مظاهر رمانتیک در اشعارش، چنین امری مشهود است. گرایش به عاطفه و احساسات عمیق، همراه با نوعی اندوه و درد رمانتیکی، در بیشتر اشعار دو سراینده دیده می شود. در این مقاله، برجسته ترین مولفه های رمانتیسم در اشعار سید قطب و نادرپور، بررسی محتوایی شده است.