پاسخ های فیزیولوژیک ناشی از کاشت هورمون کورتیزول در فیل ماهی (Huso huso) ماده پرورشی جراحی شده باآندوسکوپی

این مطالعه با هدف بررسی کاشت هورمون کورتیزول (به منظور القای استرس مزمن) بر شاخص های هماتولوژیک و غلظت هورمون کورتیزول در فیل ماهی ماده پرورشی بعد از جراحی آندوسکوپی صورت پذیرفت. در شروع آزمایش، وضعیت گنادی همه ماهیان با استفاده از دستگاه آندوسکوپی تعیین شد. سپس به منظور شبیه سازی استرس مزمن در ماهیان جراحی شده، کپسول های حاوی کورتیزول-Cocoa butter به صورت داخل صفاقی در فیل ماهیان ماده سه ساله در مرحله دو رسیدگی جنسی (وزن متوسط 23/53 ± 6759 گرم) کاشته شدند. میزان هورمون دریافتی شامل صفر (C0؛ شاهد)، 5 (C5) و 50 (C50) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. هر هفته به مدت 28 روز از ماهیان خون گرفته شد تا پاسخ های هماتولوژی و غلظت کورتیزول خون ارزیابی گردد. اختلاف معنی داری در غلظت کورتیزول سرم در طول دوره آزمایش در ماهیان C50 مشاهده نشد اما در ماهیان C5 غلظت کورتیزول افزایش معنی داری در طی چهار هفته داشت. همچنین اختلاف معنی داری در غلظت کورتیزول در گروه C5 به طور معنی داری بالاتر از گروه های شاهد و C50 بود. تعداد گلبول های سفید در کلیه تیمارها بعد از جراحی افزایش یافت اما پاسخ در تیمار شاهد کمتر از دو تیمار دریافت کننده کورتیزول بود. کاشت هورمون تاثیر معنی داری بر میزان هموگلوبین و هماتوکریت نداشت. اختلاف معنی داری در درصد لنفوسیت ها و نوتروفیل ها در هفته دوم و چهارم بعد از کاشت در گروه های آزمایشی مشاهده شد. تعداد سلول های سفید خون در درصد افتراقی نشان از بروز پدیده نوتروفیلا و لنفوپنیا در تیمارهای C5 و C50 از هفته دوم بعد از اندوسکوپی و کاشت کورتیزول داشت. نتایج نشان داد استرس های مزمن بعد از جراحی آندوسکوپی باعث کاهش پاسخ ایمنی و سرکوب آن می شود. همچنین نشان داد که فیل ماهی در مقایسه با ماهیان استخوانی پاسخ کمتری را به کاشت کورتیزول نشان می دهد.