سبک های مقابله با استرس در دانشجویان پرستاری

سبک های مقابله ای که افراد به کار می گیرند، بر سلامت آن ها موثرند. دانشجویان پرستاری استرس های متعددی را تجربه می کنند. مقابله غیر موثر باعث استرس بیشتر، عدم سازگاری و بروز اختلالات و مشکلات روانی می گردد. این پژوهش با هدف بررسی سبک های مقابله ای مورد استفاده در دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام گرفته است.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی است. جامعه پژوهش را دانشجویان پسر و دختر کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در نیمسال اول تحصیلی 91-90 تشکیل داده اند. حجم نمونه 358 دانشجو بوده و نمونه گیری به روش چند مرحله ای انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه مقابله با موقعیت استرس زا بوده است. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS v.14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که روش غالب دانشجویان در مقابله، سبک مساله محور بوده است. 7/61% دانشجویان از سبک مساله محور، 19% سبک هیجان محور، 6/17% از سبک اجتناب محور و 8/1% بقیه از سبک های مساله محور - هیجان محور و مساله محور - اجتناب محور استفاده می کنند. هیچ کدام از مشخصات فردی با سبک های مقابله ای دانشجویان ارتباط آماری معناداری نداشتند.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که روش غالب دانشجویان در مقابله، سبک مساله محور بوده است و همچنین بعد از سبک مساله محور، سبک هیجان محور و اجتناب محور مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به ارتباط بین سبک های مقابله با سلامت روان و همچنین توجه به این نکته که برخورداری از سلامت روان در دانشجویان و به خصوص دانشجویان رشته های پرستاری که با بیماران سر و کار داشته و نقش مهمی را در سیستم بهداشتی دارند، بسیار مهم و نیازمند توجه خاص می باشد، بنابراین به کار بردن راهکارهایی جهت بهبود آن باید به عنوان یک هدف، در برنامه های آموزشی دانشکده های پرستاری قرار گیرد.