سنجش اثربخشی سازمانی با رویکرد مدل سازی معادله های ساختاری

امروزه سهم بخش خدمات در اقتصاد کشورها روندی روبه رشد دارد و سازمان ها نیز عنصر کلیدی این بخش از اقتصاد محسوب می شوند. مشتری مداری و سعی در افزایش و بهبود عملکرد نقش اساسی در موفقیت و اثربخشی سازمان ها بازی می کنند. تحقیق حاضر به مطالعه، سنجش و ارزیابی اثربخشی سازمانی با استفاده از رویکرد آماری مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) می پردازد. اثربخشی سازمان به عنوان متغیر وابسته اصلی، تابعی از دو مولفه رضایت مشتری و تحقق اهداف در نظر گرفته شده و داده های تحقیق به کمک پرسشنامه-های مجزایی برای مولفه های فوق، از جامعه مشتریان و مدیران بانک های دولتی شهرستان دزفول جمع آوری گردید. براساس رهیافت مدل سازی معادلات ساختاری، 5 مولفه رضایت مندی و 4 مولفه تحقق اهداف در قالب متغیرهای مشاهده شده و خود این دو مقیاس و متغیر وابسته اثربخشی نیز در قالب متغیرهای پنهان تعریف شد و روابط بین آنها به کمک یک مدل تحلیل عاملی تاییدی (CFA) سه عاملی مرتبه دوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از برازش و اعتبار قابل قبول هر دو مدل اندازه گیری رضایت مندی و تحقق اهداف و نیز مدل سه عاملی مرتبه دوم برای ارزیابی اثربخشی، براساس داده های گردآوری شده بود. برتری میزان و معنی داری اثرات غیرمستقیم و مستقیم متغیرهای مشاهده شده و مقیاس رضایت مشتری بر اثربخشی سازمانی، در مقایسه با متغیرهای مشاهده شده و مقیاس تحقق اهداف از دیگر نتایج تحقیق است.