ارتباط امنیت غذایی با تنوع غذایی در افراد بالای 40 سال در منطقه ی 13 تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط امنیت غذایی و تنوع غذایی در جمعیت بالای 40 سال مطالعه ی قند و لیپید تهران بود.
از جمعیت غیر دیابتی بالای 40 سال TLGS به طور تصادفی تعداد 200 نفر انتخاب، پرسش نامه ی بررسی امنیت غذایی خانوار تکمیل، و به 4 گروه (امنیت غذایی بالا، مرز امنیت غذایی، امنیت غذایی پایین و امنیت غذایی خیلی پایین) تقسیم شدند. داده های آمارنگاری، تن سنجی و دریافت های غذایی نمونه ها جمع آوری و امتیاز تنوع غذایی (DDS) بر اساس 5 گروه هرم راهنمای غذایی تعیین شد.
میانگین DDS نمونه ها 35/1±94/4 برآورد و در گروه امنیت غذایی بالا به طور معنی داری بیش از گروه ناامن غذایی (مجموع سه گروه دیگر) بود. میانگین امتیاز امنیت غذایی در چارک اول DDS (95/1±04/3) بیش از چارک سوم (1/2±94/1،005/0=P) و چهارم (2/2±22/2، 043/0=P) بود. کمترین و بیشترین درصد نمونه های دارای امنیت غذایی بالا به ترتیب در اولین و سومین چارک DDS بودند. پس از تعدیل اثر جنسیت، سن، نمایه ی توده ی بدن، انرژی دریافتی، شغل و وضعیت تاهل شانس قرار گرفتن در کمترین چارک DDS میوه ها در گروه امنیت غذایی بالا، 73% کمتر از گروه با وضعیت امنیت غذایی پایین بود. همبستگی معکوس بین امتیاز امنیت غذایی با DDS کل (42/0r=-، 012/0P=)، DDS گروه میوه ها (45/0r=-، 004/0P=) و DDS گروه سبزی ها (37/0r=-، 046/0P=) مشاهده گردید.
DDS به عنوان یکی از شاخص های تغذیه ی سالم با امنیت غذایی مرتبط است، به طوری که با افزایش سطح امنیت غذایی، DDS به ویژه DDS میوه ها و سبزی ها بیشتر می شود.