ارتباط کیفیت زندگی با سندرم پای بی قرار در بیماران تحت همودیالیز

نارسایی مزمن کلیه و در نهایت همودیالیز و عوارض ناشی از آن مانند سندرم پای بیقرار با تغییراتی که در شیوه زندگی و وضعیت سلامت فرد ایجاد می کند، کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کیفیت زندگی با سندرم پای بیقرار در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 171 بیمار همودیالیزی، بستری در بخش های دیالیز استان چهارمحال و بختیاری، به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند و در دو گروه مبتلا به سندرم پای بیقرار و بدون سندرم قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سندرم پای بیقرار و کیفیت زندگی WHO-QOL BREF جمع آوری شد و سپس با نرم افزار spss15 و آزمون آماری t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

98 نفر(3/57%)مبتلا به سندرم پای بیقرار و 73 نفر (7/42%) بدون سندرم بودند. میانگین سن در گروه مبتلا به سندرم 86/16 ± 27/59 و در گروه بدون سندرم 95/17 ± 20/55 بود اما اختلاف میانگین سن دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود) 131/0=. (p میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مبتلا به سندرم 53/8 ± 82/32 و در گروه بدون سندرم 57/14 ± 00/39 بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(05/0> p).

با توجه به پایین بودن نمره کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی بخصوص در مبتلایان به سندروم پای بی قرار، توصیه می شود که با انجام اقدامات مناسب و با ارائه مداخلات مورد نیاز کیفیت زندگی این بیماران ارتقاء داده شود.