اثر محلول پاشی آهن و روی در بهبود خصوصیات کمی و کیفی دانه سه رقم گندم

استفاده از عناصر ریزمغذی یکی از راه های افزایش خصوصیات کمی و کیفی عملکرد در گندم می باشد. این بررسی به منظور مطالعه تاثیر مصرف کود های حاوی آهن و روی در بهبود صفات کمی و کیفی سه رقم گندم آبی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان در سال زراعی 87-1386 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل سه رقم گندم (مغان-3، آرتا و تجن) و فاکتور دوم شامل محلول پاشی با آهن و روی با غلظت سه در هزار و عدم محلول پاشی (در دو سطح) بود. در این بررسی ارتفاع بوته، تعداد خوشه در هر بوته، تعداد دانه در خوشه اصلی، وزن هزاردانه، تولید کل هر بوته (بیوماس هوائی)، عملکرد دانه، میزان کل پروتئین، آهن و روی در دانه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام از لحاظ صفات عملکرد دانه، میزان روی، آهن و منگنز در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی دار وجود داشته است. اثر محلول پاشی با آهن و روی نیز بر عملکرد دانه، تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور، میزان پروتئین، روی، آهن و منگنز دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل رقم×محلول پاشی نیز بر روی عملکرد دانه، میزان روی، آهن و منگنز در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. در بین ارقام مورد مطالعه، رقم آرتا با 8310 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. هم چنین محلول پاشی با عناصر ریزمغذی آهن و روی میانگین عملکرد دانه ارقام گندم را 12 درصد افزایش داد.