بررسی تاثیر نوع محیط کشت و برخی ترکیبات بیوشیمیایی روی پرآوری درون شیشه ای سیب پا کوتاه گمی الماسی Malus domestica borkh

پرآوری گیاهان مختلف در شرایط درون شیشه ای برای ریز ازدیادی و مطالعات درون شیشه ای امری الزامی است. بهینه سازی و افزایش پرآوری شاخه موضوع پایه ای برای ریز ازدیادی است و در این زمینه بیشتر مطالعات روی نوع محیط پایه و هم چنین ترکیباتی که در محیط کشت استفاده می شوند متمرکز شده است. سیب گمی الماسی یک پایه پاکوتاه سیب است که در شمال غرب ایران رشد می کند و برای گونه ها و ارقام مختلف سیب مناسب است. در این مطالعه تاثیر دو نوع محیط کشت پایه حاوی نمک های MS و N6 همراه با اثر مواد بیوشیمیایی مانندی فلوروگلوسینول، زغال فعال و هورمون جیبرلین بر روی پرآوری و طول شاخه ها بررسی شد. شاخه های در حال رشد در شرایط درون شیشه ای برای این کار به کار رفت. نتایج به دست آمده از این آزمایش ها نشان داد که محیط کشت MS نسبت به N6 پرآوری سیب را بیشتر تحریک می کند. فلوروگلوسینول به عنوان یک ترکیب فلوردزینی تاثیر مثبتی در پرآوری سیب داشت و در طول یک ماه اول کشت تاثیر معنی داری در افزایش پرآوری درون شیشه ای و طول شاخه ها داشت. فلوروگلوسینول هم چنین تاثیر خوبی در کاهش شیشه ای شدن نمونه های سیب داشت. اختلاف بین اثر اسید جیبرلیک با فلوروگلوسینول روی پرآوری سیب معنی دار نبود. زغال فعال اثر معنی داری روی پرآوری نداشت. ترکیب 80 میلی گرم در لیتر فلوروگلوسینول با 2 میلی گرم در لیتر جیبرلین برای افزایش پرآوری در شرایط درون شیشه ای این رقم سیب مناسب تشخیص داده شد.