ارزیابی تحمل به خشکی انتهای فصل ژنوتیپ های گندم دوروم با استفاده از

به منظور بررسی واکنش ژنوتیپ های مختلف گندم دوروم (Triticum durum) به تنش خشکی آخر فصل، این تحقیق در مزرعه تحقیقاتی 83-84 و 84-85 اجرا شد. تعداد 17 ژنوتیپ انتخابی گندم دوروم به همراه دو رقم گندم - 1383 و 85 - ایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور طی سال های زراعی 84 نان و یک رقم گندم دوروم (20 ژنوتیپ و رقم) در دو آزمایش جداگانه (شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی آخر فصل) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب دو ساله عملکرد دانه نشان داد اختلاف معنی داری بین ژنو تیپ ها وجود ولی اثرات متقابل دوگانه و سه گانه معنی دار نبود. به دلیل همبستگی، (P≤% اثر سال و تنش رطوبتی بر عملکرد دانه معنی دار بود (1. (P≤% داشت (1 با عملکرد دانه تحت وجود و عدم وجود تنش خشکی، چنین به نظر می رسد از این شاخص ها می توان برای گزینش MP و STI بالای شاخص های 14 و 4 متحمل ترین ژنوتیپ نسبت به تن ش خشکی، لاین های متحمل به خشکی گندم استفاده کرد. بر اساس این دو شاخص، ژنوتیپ های شماره 15 ژنوتیپ های شماره 7 و 12 حساس ترین ژنوتیپ به خشکی بودند. TOL و SSI انتهای فصل بود.ند. همچنین بر اساس شاخص های حساسیت است.