بررسی شیوع کمبود آهن، کم خونی و کم خونی فقر آهن در زمان سنین باروری (149-15) در مناطق شهری و روستایی

بررسی های انجام شده طی سالیان متمادی حاکی از آن است که کم خونی فقر آهن بعنوان یک مشکل عمده تغذیه ای در کشور مطرح است، بررسی فعلی به منظور تعیین میزان شیوع کم خونی فقر آهن در زنان سنین باروری کشور انجام شد و کمبود آهن، کم خونی و کم خونی فقر آهن بر اساس شاخص های هموگلوبین، MCV، فریتین سرم و درصد اشباع ترانسفرین مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج این بررسی نشان داد که در مناطق شهری و روستایی کشور 33% زنان مورد مطالعه با توجه به شاخص هموگلوبین از کم خونی رنج می برند و بر اساس میزان فریتین سرم در حدود 50% آنها به درجات خفیف تا شدید کمبود آهن دچارند. 16.6% زنان مورد مطالعه از کم خونی فقر آهن رنج می برند و میزان شیوع آن در مناطق شهری و روستایی از نظر آماری معنی دار نیست. این بررسی، همچنین نشان داد که کمبود آهن در دختران 19-15 ساله از بالاترین میزان شیوع برخوردار است و بنابراین لازم است برنامه پیشگیری و کنترل کم خونی فقر آهن اقدامات پیشگیری را متوجه این گروه سنی نماید تا زنان در سالهای آتی با ذخایر کافی آهن، دوران بارداری خود را آغاز نمایند. یافته دیگر بررسی حاکی از پذیرش کم مادران باردار نسبت به مصرف قرص آهن است. بطوری که فقط یک سوم زنان باردار قرص آهن که برای پیشگیری از کم خونی فقر آهن تجویز می شود را مصرف می کنند.