بررسی های کانی شناختی و دماسنجی شاره های درگیر منطقه ی پی جویی آنتیموان سیرزار، شمال غرب تربت جام، استان خراسان رضوی

منطقه ی پی جویی آنتیموان سیرزار در شمال غرب تربت جام در استان خراسان رضوی واقع شده است. کانی سازی به صورت رگه ای و جانشینی در سنگ میزبان کربناتی (پرمین) تشکیل شده است. کانی سازی اولیه در دو مرحله رخ داده است: 1) گالن ± پیریت ± کالکوپیریت ± اسفالریت ± سولفوسالت± سولفید مس-آنتیموان همراه با باطله ی کوارتز و باریت و 2) استیبنیت ± پیریت ± اسفالریت ± فولوپیت همراه با باطله های کوارتز، باریت، دولومیت و کلسیت. کانی های ثانویه منطقه ی اکسنده نیز شامل والنتینیت، بیندهمیت، مالاکیت، آزوریت، کوولیت، آنگلزیت، سروزیت، گوتیت، هماتیت و اکسیدهای آنتیموان است. مهمترین دگرسانی های سنگ میزبان شامل سیلیسی شدن، باریتی شدن و دولومیتی شدن است. تجزیه گالن با استفاده از SEM نشان داد که در ساختار گالن مقدار بالایی از نقره، آرسنیک و آنتیموان حضور داشته و فقیر از بیسموت است. این نشاندهنده ی تشکیل این کانی در دمای پایین است. سولفوسالت های به صورت ادخال در گالن نیز دارای آنتیموان بیشتر نسبت به بیسموت هستند که این موضوع را تایید می کند. استیبنیت نیز دارای مقادیر فرعی نقره است. بررسی های دماسنجی روی کانی های کوارتز، باریت و کلسیت نشان می دهد که کانی سازی مرحله ی اول در دمایی بین 318 تا 371 درجه ی سانتیگراد به وجود آمده است، در حالیکه کانی سازی مرحله ی دوم همراه با کوارتز، باریت و دولومیت در دمایی بین 188 تا 275 درجه سانتیگراد و همراه با کلسیت در دمایی بین 132 تا 197 درجه ی سانتیگراد تشکیل شده است. منطقه ی کانی سازی سیرزار از نظر سنگ میزبان، چگونگی تشکیل و پاراژنز کانیایی شبیه به معدن Xikuangshan چین است. منطقه ی پی جویی سیرزار به خاطر ترکیب کانی شناسی و بررسی های دماسنجی، یک کانسار اپی ترمال با دما پایین است.