بررسی اثر کاهش مصرف آب و سطوح مختلف کود نیتروژن بر صفات مرفولوژیکی و عملکرد برنج رقم طارم هاشمی

این تحقیق به منظور مطالعه اثر تیمارهای مختلف کمبود آب و مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد دانه برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم هاشمی به صورت مزرعه ای در شهرستان نکا در استان مازندران در سال زراعی 1388 اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپیلت پلات نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل غرقاب دائم =I1 (شاهد)، و قطع آبیاری در مراحل پنجه زنی=I2 (15 روز)، گلدهی= I3 (15 روز) و پر شدن دانه = I4(15 روز) به عنوان عامل اصلی و نیتروژن به عنوان عامل فرعی در مقادیر صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن ماده موثر در هکتار از منبع کودی اوره بودند. اثر آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، قطر ساقه و تعداد پنجه در کپه معنی دار شد. افزایش سطوح کود نیتروژن، اثر افزایشی روی همه صفات به غیر از شاخص برداشت داشت. هم‎چنین قطع آبیاری در مرحله پنجه زنی موجب کاهش ارتفاع گیاه، تعداد پنجه، قطرساقه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه شد. استفاده از غرقاب دائم به همراه 150 کیلوگرم کود نیتروژن بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج نشان داد که، آبیاری غرقابی هر چند در مناطقی که از نظر آبیاری کمبود دارند مشکل ساز است، اما بیشترین عملکرد دانه را در پی دارد.