پترولوژی رگه های گرانیتی منطقه تکیه بالا (شمال شرق سنقر) شواهدی از گرانیتوییدهای نوع A2

فعالیت های ماگمایی در طی مزوزوئیک و سنوزوئیک موجب جایگیری توده های نفوذی بازیک، حدواسط و اسیدی متعددی در بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان شده اند. بیشتر این توده ها دارای ارتباط ژنتیکی با یکدیگر هستند اما برخی از آن ها به وسیله فرآیندهای ماگمایی خاصی شکل گرفته و از لحاظ ژئوشیمیایی متفاوت هستند. در منطقه تکیه بالا (شمال شرق سنقر) رگه هایی از جنس گرانیت وجود دارند که درون سنگ هایی با ترکیب دیوریت نفوذ کرده و از لحاظ ژئوشیمیایی کاملا متفاوت از دیوریت میزبان هستند. این رگه های گرانیتی آلکالی بوده و به سری ماگمایی شوشونیتی تعلق دارند. همچنین دارای ویژگی های ژئوشیمیایی گرانیتوییدهای نوع A مانند طبیعت متاآلومین (96/0-99/0=A/CNK)، محتوای بالای HFSE (ppm 412-192)، Zr (ppm 420-230)، FeOt/(FeOt+MgO) (میانگین 89/0) و K2O (8/4-2/6 درصد وزنی) هستند. با توجه به غنی شدگی نسبی این نمونه ها در عناصر Rb، K، Cs و Th در مقایسه با Nb و Ti، که شاخص سنگ های مناطق حاشیه ی قاره ای است و همچنین رژیم زمین ساختی پس از کوه زایی آن ها، می توان این گرانیت را جزو گرانیتوییدهای A2 طبقه بندی کرد.