هفت پیکر در نفیر نی

عناصر و اصطلاحات به کار رفته در حکایتهای هفت پیکر، جنبهی سمبلیک و نمادین دارد و از دیدگاه های گوناگون، قابل تجزیه و تحلیل است. دراین مقاله، این حکایتها از دیدگاه عرفانی و سیروسلوک عارفانه، تحلیل شده است. در قصه ی شهر سیاهپوشان، تاکید بر صبر سالک است؛ در حکایت معشوق سرکش، استقامت در مقابل عتاب معشوق مورد نظر است. بشر پرهیزگار، بر زهد و ورع، اصرار دارد و عاشق خردمند گنبد سهشنبه، لزوم رمزگشایی را یادآور میشود؛ ماهان کوشیار، ضرورت حضور پیر و توکل بر خدا را رمز موفقیت میداند، در حکایت ششم نیز بازگشت عواقب اعمال انسان به خیروشر است و در نهایت، پاک دامنی قهرمان قصهی هفتم در مقابل دیو نفس، مشکلترین عقبهی این سلوک روحانی است.