ارزیابی ریزساختار و ضربه پذیری جوش های نامشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI347 به فولاد کم آلیاژASTMA335

دراین پژوهش، ریزساختار جوش های نا مشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی ISI 347 به فولاد کم آلیاژ ASTMA335 با استفاده از روش قوسی تنگستن - گاز با قطبیت منفی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از دو فلز پرکننده ERNiCr-3 و ER309L استفاده شد. پس از جوشکاری، ریز ساختار مناطق گوناگون هر اتصال شامل فلزات جوش، مناطق متاثر از حرارت (HAZ)، فصل مشترک ها و مناطق مخلوط نشده (UMZ) با میکروسکوپ نوری بررسی شد. برای بررسی رسوبات و سطوح شکست ازمیکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سیستم اسپکتروسکوپی انرژی پراکنده (EDS) استفاده شد. بررسی های ریزساختاری نشان دادند که یک ساختار دو فازی شامل مناطق دندریتی و بین دندریتی در فلز جوش ERNiCr-3 با انجماد آستنیت اولیه و ساختاری شامل فریت اولیه استخوانی شکل در زمینه آستنیت در فلز جوش ER309L تشکیل شده است. در فصل مشترک فلزات پرکننده با فولاد زنگ نزن آستنیتی 347 رشد رونشستی و در فصل مشترک فلزات پرکننده با فولاد کم آلیاژ A335 منطقه ای باریک مشاهده شد. هم چنین، در منطقه HAZ هر دو فلز پایه، درشت شدن دانه ها رخ داد. مقاومت در برابر ضربه در مقطع جوش و نیز شکست نگاری نمونه ها بررسی شد. بیش ترین مقدار انرژی شکست، مربوط به فلز جوش ERNiCr-3 بود. در نهایت، می توان نتیجه گرفت که برای اتصالات بین فلز پایه فولاد زنگ نزن آستنیتی 347 و فولاد کم آلیاژ A335، ماده پرکننده ERNiCr-3 ویژگی های بهینه ای را ارائه می دهد.