رابطه عملکرد کلیه با میزان ذخیره آهن کبد در بیماران تالاسمی ماژور

در بیماران تالاسمی ماژور بیشتر ارگان های بدن به علت افزایش بار آهن دچار آسیب می شوند. این مطالعه جهت تعیین رابطه اختلال عملکرد توبولی کلیه با میزان رسوب آهن بدن در این بیماران انجام گردید.
در این مطالعه تحلیلی بیماران بتاتالاسمی ماژور که سن بیشتر از 10 سال داشتند، انتخاب شدند و برایشان *(Magnetic Resonance Imaging T2، MRIT2) (تصویر برداری مگنتیک رزنانس نوع T2*) انجام شد. اضافه بار آهن کبد بر اساس ارزش گذاری *MRIT2 در دو سطح رسوب کبدی شدید و رسوب کبدی خفیف تا متوسط در نظر گرفته شد. تعداد 45 بیمار که رسوب شدید آهن کبدی را نشان دادند، به عنوان مورد و 45 بیمار که در آنها رسوب آهن کبدی را خفیف تا متوسط نشان دادند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. سپس یک نمونه ادرار صبحگاهی دو گروه از نظر الکترولیت ها، اسید اوریک، کراتینین و میزان B2M (بتا 2 میکروگلوبولین) ارزیابی شدند. یک نمونه خون هم جهت بررسی میزان BUN، (نیتروژن اوره خون)، کراتنین، سدیم، پتاسیم، قند خون ناشتا و فریتین گرفته شد. نسبت های Ca/Cr (کلسیم به کراتی نین) ادرار، Pr/Cr (پروتئین به کراتی نین) ادرار، (FE (Fractional Excretion سدیم، FE پتاسیم، FE اوریک اسید محاسبه شدند. ترشح غیر طبیعی این فاکتورها، به عنوان توبولوپاتی کلیوی در نظر گرفته شد. نتایج پس از جمع آوری، مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین سن بیماران در گروه مورد 106/6±27 سال و شاهد 834/7±64/27 سال بود. سطح سرمی فریتین 32/146±46/2300 در گروه مورد مقایسه با 46/1051±09/1488 در گروه شاهد، (002/0=p)، نسبت کلسیم به کراتی نین ادرار 11/0 در گروه مورد در مقایسه با 12/0 در گروه شاهد، (01/0=p) و نسبت B2M/Cr ادرار 21/1053±18/502 در گروه مورد در مقایسه با 86/936±48/513 در گروه شاهد (024/0=p) معنی دار بوده است.
نتایج مطالعه نشان داد که رسوب آهن در بدن می تواند بر عملکرد توبول های کلیه اثر داشته باشد.