بررسی نقش باورهای خودکارآمد پنداری در تبیین سلامت عمومی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران

هدف از این پژوهش بررسی نقش باورهای خودکارآمدپنداری در تبیین سلامت عمومی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه مدارس دولتی شهر تهران است حجم نمونه طبق اصول علمی 400 نفر با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای تعیین شد.
جهت جمع آوری داده ها از سه ابزار عمده: الف) پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (G.H.Q) دارای 28 سوال چهار گزینه ای در چهار زیرمقیاس «اضطراب و بی خوابی، افسردگی وخیم، نارساکنش وری اجتماعی و نشانه های بدنی»، ب) پرسشنامه باورهای خودکارآمدپنداری عمومی شرر (G.S.E.S) دارای 17 ماده در سه سطح «میل به آغازگری رفتار؛ میل به تلاش برای تکمیل رفتار؛ مقاومت آنها در رویارویی با موانع»، ج) موفقیت تحصیلی از طریق میانگین کل نمرات پایان ترم تا مرحله انجام آزمایش استفاده شد جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی) استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که: 1. سلامت عمومی دانش آموزان که دارای باورهای خودکارآمدپنداری قوی هستند به طور معنی دار بالاتر از سلامت عمومی دانش آموزان است که باورهای خودکارآمدپنداری آنها در سطح متوسطه و پایین است. 2. موفقیت تحصیلی دانش آموزانی که دارای باورهای خودکارآمدپنداری قوی هستند به طور معنی دار بالاتر از موفقیت تحصیلی دانش آموزانی است که باورهای خودکارآمدپنداری آنها در سطح متوسطه و پایین است. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داده اند که باورهای خودکارآمدپنداری نقش مهمی در تامین سلامت عمومی و موفقیت تحصیلی ایفا می کنند.