تعامل بین ساختارهای آغازگری با محور های انتقال در مقالات تحقیقاتی علمی

مطالعات زیادی در مورد مکانیزم پیجیده متون که در برگیرنده ساختار ژانر علمی می باشد انجام گرفته است. با این وجود هنوز تا طراحی یک طبقه بندی روشن از مجموعه عوامل موثر در نوشتن مقالات تحقیقاتی به عنوان نمودی از ژانر علمی فاصله زیادی وجود دارد. ساختارهای آغازگری و بلاغی دو نمونه از این مجموعه عوامل قلمداد می شوند. در این تحقیق سعی شده است رابطه بین ساختارهای آغازگری و الگوهای استمرار با محور های انتقال بین مجلات داخلی و بین المللی مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور، 120 بخش مباحثه مقالات از زیر شاخه های زبانشناسی کاربردی با استفاده از مدل تحلیلی محور های انتقال کانوکسیلاپاذام(2007)، مدل ساختارهای آغازگری هالیدی (1985) و مدل اصلاح شده دینز 1974) در مک کیب (1999) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که) رابطه معناداری بین ساختارهای آغازگری با محور های انتقال از یک طرف و فراوانی الگوهای استمرار و محور های ژانری ازطرف دیگر وجود دارد. با این وجود در برخی از موارد انتخاب نوع ساختارهای آغازگری و الگوهای استمرار تحت تاثیر نوع مجلات قرار می گرفت. نتایج این مطالعه بررسی و تدوین یک بسته بلاغی جامعتر را برای مقالات تحقیقاتی نسبت به آنچه که تا به حال انجام شده است ضروری می نماید.