بررسی فراوانی خون قابل مشاهده و مخفی روی وسایل بیهوشی و مانیتورینگ در اتاق عمل‎های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

یکی از مهم ترین راه های انتقال عفونت های بیمارستانی خون می باشد. بیماری هایی از قبیل هپاتیت و ایدز احتمال انتقال از طریق وسایل بیهوشی و مانیتورینگ آلوده به خون به بیماران و پرسنل اتاق عمل دارد. لذا ارزیابی فراوانی خون قابل مشاهده و مخفی بر روی وسایل بیهوشی و مانیتورینگ می تواند شاخصی برای تعیین میزان خطر و احتمال مواجهه پرسنل و بیماران با منبع احتمالی عفونت باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی در ماه های دی و بهمن سال 1388 بر روی 140 عدد از وسایل بیهوشی و مانیتورینگ موجود در اتاق عمل های بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اهواز صورت گرفت. وسایل مورد بررسی عبارت بودند از: کابل های الکتروکاردیوگرام، کاف فشارسنج، کیسه ذخیره اکسیژن(بگ)، پروب پالس اکسی متر، صفحه کنترل ونتیلاتور، پیچ فلومترهای O2 وN2O و تیغه لارینگوسکوپ.
57/13درصد از نمونه ها به خون قابل مشاهده و 14/32 درصد به خون مخفی آلوده بودند. بیشترین آلودگی خونی مربوط به کابل های الکتروکادیوگرام و کمترین آلودگی مربوط به تیغه لارینگوسکوپ بود.
با توجه به یافته های به دست آمده میزان آلودگی خونی وسایل بالا بوده که می تواند نشان دهنده عدم رعایت استانداردهای گندزدایی در این بیمارستان ها باشد. توصیه هایی برای کاهش خطرات ناشی از آلودگی خونی عبارتند از: برنامه ریزی برای گندزدایی استاندارد وسایل، آموزش دوره ای روش های کنترل عفونت به پرسنل، استفاده از وسایل یکبارمصرف، تهیه وسایل با طراحی مناسب.