مطالعه شاخص های استرس و برخی از آنزیم های خون بچه ماهیان سفید خزر تحت تاثیر سم دیازینون (Rutilus frisii kutum)

دیازینون آفتکشی ارگانوفسفره است که مصارف زیادی در کشاورزی و خانگی دارد و برای کنترل حشرات در خاک، گیاهان، میوه و سبزیجات مورد استفاده قرار میگیرد. سموم ممکن است تغییرات سیتوپاتولوژیکی و رفتاری زیادی را در ماهی و دیگر ارگانیسمهای آبزی بوجود آورند. بیشتر مطالعات سم دیازینون روی تاثیر آن بر تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژی متمرکز شده اند و کمتر به نوسانات هماتولوژیک پرداختهاند. در این تحقیق اثر سم دیازینون روی آنزیم کولین استراز، لاکتات دهیدروژناز، گلوکز و کورتیزول بچه ماهی سفید بررسی گردید. به این منظور 120 عدد بچه ماهی با میانگین (± انحراف معیار) وزن (1±11) گرم در 4 تیمار و 3 تکرار در نظر گرفته شد. با توجه به اینکه غلظت LC50 این سم در آزمایشات قبلی تعیین گردیده بود، مقادیر (25، 50 و 75) درصد از غلظت کشنده سم دیازینون 60 درصد بعنوان تیمارهای مختلف این آزمایش انتخاب گردید. برای اضافه کردن سم، یک محلول استاندارد با غلظت های 6 سی سی، 12 سی سی و 18 سی سی تهیه و میزان 25، 50 و 75 درصد از غلظت کشنده دیازینون را محاسبه کرده و توسط پیپت مدرج به وان های100 لیتری حاوی ماهی اضافه گردید. مطالعه فاکتورهای استرس و آنزیمی در معرض سم در غلظت های یاد شده از LC50 نشان داد که مقادیر شاخص های استرس (گلوکز و کورتیزول) در گروه آزمایشی بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). تفاوت معنی دار آماری از لحاظ لاکتات دهیدروژناز در بین گروه آزمایشی و کنترل قابل مشاهده نبود. (P>0.05) همچنین مقدار آنزیم کولین استراز بطور معنی داری کمتر از گروه شاهدگردید (P<0.05).