کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد دانه و روغن گاوزبان (Borago officinalis L.) تحت تنش کمبود آب

به منظور بررسی اثرات کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد دانه و روغن گاوزبان تحت تنش کمبود آب، آزمایش مزرعه ای در سال1390 در کرمانشاه به صورت کرت های خرد شده، در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تنش کم آبی شامل 4 سطح با قطع یکبار آبیاری در مراحل رویشی، زایشی، رویشی+ زایشی و بدون تنش (آبیاری نرمال) به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کودی شامل سه سطح 100 % کودهای شیمیایی، 50% کودهای شیمیایی + زیستی و 25% کودهای شیمیایی + زیستی بود. در این تحقیق از کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفات استفاده گردید. بر اساس نتایج آزمایش اثر متقابل تیمارهای کم آبی و کود بر اکثر صفات معنی دار شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی در شرایط تنش کم آبی اثر معنی داری بر حداکثر شاخص سطح برگ، وزن خشک کل، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن گاوزبان داشتند. بیشترین مقادیر وزن 1000 دانه، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد روغن، شاخص سطح برگ و وزن خشک کل در شرایط بدون تنش کم آبی و کمترین مقادیر (به جز درصد روغن) در تنش رویشی+زایشی حاصل گردید. بیشترین عملکرد روغن (09‎/50 کیلوگرم در هکتار) در شرایط بدون تنش مشاهده شد. تیمار50 % کودهای شیمیایی + زیستی در تنش رویشی 13 درصد و در تنش زایشی 5‎/1 درصد عملکرد دانه را نسبت به مصرف 100% کودهای شیمیایی افزایش داد. به نظر می رسد مصرف50 % کودهای شیمیایی+زیستی علاوه بر افزایش عملکرد دانه و روغن گاوزبان موجب کاهش خسارت تنش کم آبی گردیده است.