بررسی ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتون ها و زئوپلانکتون های استخرهای خاکی پرورش میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei)
در این تحقیق ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها در استخرهای خاکی میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در دلوار، بوشهر بررسی گردید. در طی دوره پرورش دامنه تغییرات دما و شوری آب، اکسیژن محلول و شفافیت آب به ترتیب 32-24 درجه سانتیگراد، 50-45 گرم در لیتر، 5/5-5/3 میلیگرم در لیتر و 140-60 سانتیمتر بود. جنسهای غالب از جامعه فیتوپلانکتونها شامل Navicula، Cosinodiscus، Nitzchia، Rhizosolenia و Pleurosigma از دیاتوم ها، جنسهای Peridinium، Ceratium از دینوفلاژلاته ها، جنس Oscillatoria از سیانوفیتها، و جنس Nannochloropsis از کلروفیتا بودند. تحقیقات روی زئوپلانکتونها نشان داد که جامعه آنها عمدتا شامل پاروپایان، روتیفرها، لارو پرتاران، sergestid و لاروهای سخت پوستان بود. پاروپایان فراوانترین اجتماع زئوپلانکتونی بودند و دامنه فراوانی Calanoidae، Cyclopoidae وHarpacticoidae به ترتیب17-3، 5-2/0، 1-0 فرد در لیتر بود. از کالانئیده ها Acartia و Centropage و از سیکلوپئیده ها Oithona غالب بودند و تنها گونه هارپکتیکوئیده ازجنس Euterpina بود. فراوانی پاروپایان وکل زئوپلانکتونها در دوره پرورش L. vannamei تفاوت های معنی داری داشت. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که فراوانی کالانئیده با اکسیژن محلول (43/0-r=) و شوری آب (54/0-r=) دارای همبستگی معنی دار است و فراوانی سیکلوپئیده ها با دمای آب (38/0r=) و pH (32/0r=) دارای همبستگی معنی دار بود. به طور کلی فراوانی کل زئوپلانکتونها با اکسیژن محلول (39/0r=) و pH (37/0r=) همبستگی معنی داری نشان داد. نتایج آنالیز عوامل اصلی (PCA) نشان داد که فراوانی روتیفرها، pH و کل زئوپلانکتونها به عنوان اولین عامل و شوری و اکسیژن محلول به عنوان دومین عامل میتواند در توجیه بیشترین تغییرات جامعه زئوپلانکتونها در استخرهای میگوی پاسفید استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.