تاثیر شیردهی به کودک قبلی طی حاملگی بر نتیجه حاملگی و اندازه بدو تولد نوزاد

در بسیاری از کشورها شیردهی زنان حامله به کودک قبلی شایع است و می تواند موجب آزادسازی اکسی توسین، انقباض رحم و افزایش نیاز مادر به انرژی شود. عواقب احتمالی شیردهی طی بارداری بر عاقبت حاملگی و نوزاد هنوز مشخص نیست. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر شیردهی به کودک قبلی طی حاملگی بر نتیجه حاملگی و اندازه بدو تولد نوزاد بود.
در این مطالعه مورد- شاهدی طی 9 ماه در زایشگاه های شهر بیرجند، از 2308 مادر حامله چندزا، 320 نفر با روش نمونه گیری متوالی انتخاب شدند. گروه آزمون متشکل از 80 مادر بودند که در حاملگی فعلی به شیردهی کودک قبلی ادامه دادند. گروه شاهد 240 مادر همسان شده با گروه آزمون بودند که حداقل از 3 ماه قبل از حاملگی، شیردهی به کودک قبلی را متوقف نمودند. دو پرستار بالینی آموزش دیده با دو پرسش نامه رفتارهای شیردهی گروه آزمون، عاقبت حاملگی و وزن، قد و دور سر ابتدای تولد نوزادان دو گروه را جمع آوری نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS 16 و آزمون های T استودنت، همبستگی پیرسون، مجذور کای، من- ویتنی و دقیق فیشر استفاده شد.
تفاوت معنی دار آماری بین عاقبت حاملگی در گروه آزمون و شاهد (0/36=p) و همچنین بین عاقبت حاملگی و رفتارهای شیردهی مادران گروه آزمون (0/69=p) مشاهده نشد. میانگین وزن (0/45=p)، قد (0/15=p) و اندازه دور سر (0/31=p) بدو تولد نوزادان دو گروه اختلاف معنی داری نداشت.
شیردهی زنان حامله سالم به کودک قبلی فاقد اثرات قابل توجه بر عاقبت بارداری، وزن، قد، و اندازه دور سر بدو تولد نوزادان است.