بررسی خواص آنتی اکسیدانی و ضدباکتریایی عصاره های متانولی آویشن(Thymus vulgar)، سنا (Cassia angustifolia) و شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra)

«آویشن، شیرین بیان و سنا» کاربردی گسترده در طب سنتی آذربایجان شرقی دارند. ترکیب های موثر که توسط عصاره متانولی از این گیاهان استخراج می شوند، می تواند عاملی برای فعالیت های زیستی این گیاهان و کاربردهای درمانی آنها باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره متانولی گیاهان مورد نظر بود.

عصاره متانولی گیاهان مورد بررسی به روش خیساندن پودر خشک آنها و سپس تبخیر حلال به وسیله روتاری اواپوریتور به دست آمد. برای آزمایش آنتی اکسیدانی، از روش اتواکسیداسیون پیروگالول استفاده شد؛ سنجش فعالیت های ضدباکتریایی نیز توسط روش انتشار دیسک در برابر سه میکروارگانیسم روده ای خانواده انتروباکتریاسه انجام یافت. میزان حداقل غلظت بازدارنده رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) نیز محاسبه شد.

میزان فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی آویشن، به دوز وابسته است؛ گیاه سنا نیز به میزان کمی، خاصیت آنتی اکسیدانی از خود نشان داد؛ اما فعالیت آنتی اکسیدانی خاصی در عصاره شیرین بیان مشاهده نشد؛ درخصوص خواص ضدباکتریایی نیز هر سه باکتری به عصاره متانولی، حساس بوده، قطر مهاری به طور متوسط از 4 تا 15 میلی متر نشان دادند.

با توجه به نتایج به دست آمده، «آویشن» دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی تر و همچنین خواص ضدباکتریایی بیشتری نسبت به دو گیاه دیگر است. درکل، نتایج متفاوت حاصل درخصوص هر گیاه به مواد تاثیرگذار موجود در عصاره متانولی هر گیاه و مقادیر آن بستگی دارد که آن نیز وابسته به عواملی نظیر جنس، خانواده گیاه و روش عصاره گیری است.