نشانه های معاد جسمانی در عهد قدیم و عهد جدید

اعتقاد به معاد در تمام ادیان آسمانی، عنصری اساسی است و یکی از اصول زیربنایی آنها را تشکیل می دهد؛ اما در مورد کیفیت معاد و اینکه صرفا جسمانی است یا صرفا روحانی، یا هم جسمانی و هم روحانی، میان اندیشمندان اختلاف نظر وجود دارد. با تامل در عهد قدیم استنباط می شود که معاد انسان ها روحانی-جسمانی است و روز قیامت روح به همراه بدن جسمانی محشور خواهد شد. در عهد جدید نیز زنده شدن مردگان و معاد جسمانی در کنار معاد روحانی مطرح شده و به منزله یک اعتقاد اساسی مسیحیت، مورد تاکید قرار گرفته است. در همین راستا، مقاله حاضر به بررسی، مقایسه و تطبیق معاد جسمانی در عهد قدیم وعهد جدید پرداخته و مویدات بازگشت روح به بدن، در این دو کتاب را، مورد مطالعه قرار داده است.