مدل سازی تغییرات کاربردی اراضی سواحل استان مازندران با استفاده از LCM در محیط GIS

استان مازندران به دلیل واقع شدن در خط ساحلی دریای خزر و دارا بودن شرایط منحصر به فرد همواره در معرض توسعه و تغییرات بوده است. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور می توان پایش و مدل سازی تغییرات کاربری اراضی را به منظور مدیریت این استان حساس انجام داد. بنابراین این مطالعه با هدف مدل سازی تغییرات کاربری اراضی مناطق ساحلی استان مازندران با استفاده از LCM انجام شد. آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat متعلق به سالهای 1367، 1379، 1385 و 1390 انجام شد. مدل سازی نیروی انتقال با استفاده از پرسپترون چند لایه شبکه عصبی مصنوعی و 8 متغیر انجام پذیرفت. تخصیص تغییر به هر کاربری با استفاده از زنجیره مارکف محاسبه شد. سپس با استفاده از مدل پیش بینی سخت و دوره واسنجی 1379 تا 1385 مدل سازی برای سال 1390 صورت گرفت و برای ارزیابی صحت با نقشه واقعیت زمینی سال 1390 مورد مقایسه قرار گرفت. در پایان نیز با استفاده از دوره واسنجی 1385 تا 1390 پوشش سرزمین سال 1395 پیش بینی شد. نتایج نشان داد در کل دوره مورد مطالعه، 33487 هکتار از وسعت جنگل کاسته و به ترتیب 21367 و 13155 هکتار به وسعت اراضی کشاورزی و مناطق مسکونی اضافه شده است. نتایج مدل سازی نیروی انتقال با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در اکثر زیر مدل ها صحت بالایی را نشان داد. خطای کل در مدل سازی برای سال 1390، 84/12% به دست آمد که نشان دهنده انطباق زیاد تصویر پیش بینی شده مدل با تصویر واقعیت زمینی و قابل قبول بودن مدل است. نتایج مدل سازی برای سال 1395 نشان داد، که مساحت کاربری جنگل و اراضی باز در این سال نسبت به 1390 کاهش و کاربری کشاورزی و مسکونی افزایش خواهند یافت.