بلاغت قسم در قرآن کریم

از هر زاویه که به قرآن کریم نگاه شود، در آن ظرافت ها و ویژگی هایی دیده می شود که در اوج فصاحت و بلاغت است و انسان را وادار می کند به فوق بشری بودن آن اعتراف کند. در طول تاریخ، قرآن پژوهان در پاسخ به این پرسش که قرآن از چه نظر معجزه است به خاطر بلاغت آن، به سبب اسلوب خاص آن، به خاطر معنی و محتوای آن، به علت اخبار غیبی آن و یا به خاطر همه اینها به بررسی این کتاب آسمانی پرداخته اند.
تناسب و هماهنگی بین کلمات و جمله ها و لفظ و معنی از اصول زیبایی کلام است، این تناسب ها و هماهنگی ها به شکل کامل در قرآن کریم وجود دارد. به کارگیری این قاعده در سوگندهای قرآن کریم در اوج خود نمایان می شود، به طوری که با کلام بشری تفاوت های چشمگیر دارد.
با تامل در سوگندهای قرآن کریم، می بینیم که هم میان مقسم به هایی که در پی هم آمده اند تناسب وجود دارد؛ و هم میان مقسم به ها و مقسم علیه ها؛ و از سوی دیگر، محور و محتوای سوره و سوگند موجود در آن نیز با یکدیگر مرتبطند.
این مقاله به طور فشرده، با رویکرد معجزه بودن قرآن کریم، ابتدا به بیان و بررسی نکات بلاغی این هماهنگی ها و تناسب ها در سوگندهای قرآن کریم می پردازد؛ سپس نظرات قرآن پژوهان درباره هدف و کارکردهای سوگندهای قرآن کریم را ذکر می کند.