کاربرد تکنیک های تصمیم گیری گروهی، منطق فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در مکان یابی ایستگاه بازیافت پسماند

در چند دهه اخیر بازیافت پسماند بعنوان یک راهکار موثر برای کاهش هزینه های مدیریت پسماند و نیز حفظ سرمایه های طبیعی مورد توجه اغلب کشورهای جهان قرار گرفته است. لزوم مدیریت بهتر فرآیند بازیافت و کنترل اثرات آن، سازماندهی صنایع بازیافت را ناگزیر می نماید. برای نیل به این مهم احداث ایستگاه بازیافت، پیشنهادی راهگشا است. با توجه به اهمیت هزینه های حمل و نقل در سودآوری صنعت بازیافت، اغلب ایستگاه های بازیافت در مناطق شهری یا نزدیک شهر احداث می شوند لذا لازم است که برای اجتناب از جنبه های ناخوشایند آن بر محیط اطراف، محل استقرار این تاسیسات بنا بر یکسری ضوابط و اصول علمی انتخاب گردد. هدف از این تحقیق ارائه چارچوبی جهت ترکیب تکنیک های تصمیم گیری دلفی و دلفی فازی با سامانه اطلاعات مکانی، به منظور شناسایی مکان های مستعد جهت احداث ایستگاه بازیافت پسماند است. همچنین کاربرد عملی رهیافت ارائه شده، در قالب یک مطالعه موردی در منطقه نه شهرداری تهران نشان داده شده است؛ بدین ترتیب که: پس از شناسایی معیارها با استفاده از تکنیک دلفی کلاسیک، حریم استاندارد هر معیارها نیز به کمک تکنیک دلفی فازی تعیین گردید؛ در نهایت با بکارگیری GIS، حریم های تعیین شده در منطقه مطالعاتی اعمال و مکان های مستعد جهت احداث ایستگاه بازیافت شناسایی شدند. تحقیق حاضر در وهله نخست منتج به شناسایی هشت معیار موثر در مکان یابی ایستگاه بازیافت و تعیین حریم مجاز آن ها گردید. در ادامه با اعمال حریم ها در نرم افزارGIS و سپس بازدیدهای میدانی، 5 گزینه مکانی برای استقرار ایستگاه بازیافت در منطقه مطالعاتی شناسایی گردید.