راهبردهای فراگفتمان در مقالات پژوهشی فارسی: ملاحظاتی برای تدریس نگارش مقالات انگلیسی

به منظور به دست آوردن فهم صحیحی از قراردادهای بلاغی در مقالات پژوهشی زبان فارسی و برای معرفی هنجارهای فرهنگی فراگفتمانی نویسندگان ایرانی در نگارش مقاله به زبان بومی، لازم است ویژگی های بلاغی مستور نگارش آکادمیک که تاکنون به صورت جامعی تحلیل نشده است مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به بررسی های انجام شده، مداخله فراگفتمانی در متن که یکی از ابزارهای بلاغی موثر در فرایند اقناع در نگارش می باشد متاثر از مقوله فرهنگ و ساختار ذهنی نویسندگان می باشد. بنابراین، در این مطالعه تلاش شده است راهبردهای فراگفتمان راهنمایی و تعاملی نویسندگان فارسی زبان در بخش های مختلف مقالات پژوهشی مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور تعداد 60 مقاله از علوم اجتماعی و علوم پایه انتخاب شدند. بر اساس نتایج مشخص گردید که گرچه از نظر نگاه کلی تشابه زیادی بین علوم مختلف در بکارگیری فراگفتمان راهنمایی و تعاملی در بخش های مختلف مقاله پژوهشی وجود داشت، اما تفاوت های غریبی هم بین علوم مشاهده گردید. نتایج تحلیل شده و ملاحظاتی برای تدریس نگارش مقاله به زبان انگلیسی با در نظر گرفتن ویژگی های فرهنگی نویسندگان فارسی زبان استخراج شده است. در این پژوهش ادعا شده است که بدون ترسیم ویژگی های بلاغی زبان بومی نویسندگان و تحلیل آن، چالش بیشتری پیش روی آموزش و یادگیری نگارش علمی به زبان انگلیسی وجود خواهد داشت.