بررسی توانایی کشف فاصله در نویز در افراد دچار اسکلروز متعدد

یکی از توانایی های مهم دستگاه پردازش شنوایی مرکزی، پردازش زمانی شنیداری است. آزمون فاصله در نویز ابزار بالینی مناسبی جهت ارزیابی تفکیک زمانی است. به نظر می رسد این جنبه از پردازش در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد با مخاطراتی روبه رو است. از این رو، هدف از انجام این مطالعه مقایسه نتایج آزمون فاصله در نویز در افراد دچار اسکلروز متعدد و هنجار 18 تا 40 ساله بود.
این مطالعه مقطعی، روی 20 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد از نوع راجعه با میانگین سنی 9/28 سال، و 26 فرد سالم با میانگین سنی 7/27 سال با شنوایی هنجار در محدوده سنی 18 تا 40 ساله انجام گرفت. شاخص های مورد بررسی شامل آستانه تقریبی و درصد پاسخ های درست آزمون بود.
یافته ها، نشان دهنده افزایش آستانه تقریبی کشف فاصله در نویز و کاهش پاسخ های درست در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد در مقایسه با افراد هنجار بود(p<0/0001). همچنین، نتایج مطالعه نشان داد که بین افزایش طول مدت بیماری و آستانه تقریبی 78 درصد و بین پاسخ های درست آزمون 82 درصد همبستگی وجود داشت(p<0/0001).
با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر می رسد افراد دچار اسکلروز متعدد درجاتی از اختلال در پردازش تفکیک زمانی دارند که احتمالا از درگیری دستگاه اعصاب مرکزی و نقص در پردازش شنیداری مرکزی ناشی می شود و برای بررسی مشکلات مربوط به تفکیک زمانی در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد می توان از آزمون فاصله در نویز استفاده کرد.