وضعیت موجود نظام نوآوری سلامت ایران و ارائه پیشنهادات اصلاحی

رویکرد نظام ملی نوآوری به صورت ویژه ای در نقشه جامع علمی کشور، در حوزه سلامت مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه سعی شده تا با انجام نگاشت نهادی در نظام نوآوری سلامت ایران، ارتباطات مختلف سازمان های اصلی درگیر در نظام ملی نوآوری سلامت کشور بررسی و راهکارهایی برای اصلاح آن پیشنهاد گردد.
پژوهش حاضر، پژوهشی کاربردی است که با استفاده از روش کیفی توصیفی و به صورت مقطعی انجام شد. این پژوهش در 4 مرحله شامل شناسایی سازمان های فعال در لایه های نظام ملی نوآوری سلامت کشور، تعیین نحوه فعالیت سازمان های فعال، شناسایی ارتباطات مختلف بین سازمان های مختلف فعال و نهایتا شناخت نارسایی های نظام نوآوری بخش سلامت کشور انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از جداول نگاشت نهادی، روش تحلیل شبکه های اجتماعی، چارچوب پذیرفته شده OECD و روش تحلیل محتوا استفاده گردید.
یافته های پژوهش نشان داد که ارتباط مالی در لایه های بالاتر به نسبت قوی تر بوده، اما در حد فاصل انجام پژوهش و به کارگیری از نتایج، این ارتباط افت پیدا می کند. در زمینه ارتباط اداری، شدت و تمرکز این ارتباطات در لایه های بالایی بیشتر بود. بیشتر این ارتباطات از نوع عمودی بوده و ارتباطات افقی کمی مشاهده شد.
در زمینه ارتباط مشاوره ای، شدت این نوع ارتباط در میان سازمان های لایه های میانی بهتر و بیشتر است. به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که نقایصی در لایه های مختلف کارکردی نظام ملی نوآوری در بخش سلامت کشور وجود دارد که این نقایص چه در تعداد و نوع فعالیت سازمان ها و چه در نوع ارتباط موجود بین این سازمان ها به چشم می خورد و جا دارد به منظور ارتقای نوآوری در بخش سلامت کشور و تحقق اهداف چشم انداز 20 ساله در بخش سلامت به این نقایص توجه جدی مبذول داشت