ارزیابی نرخ موفقیت واحدهای فناور مستقر در پارک ها و مراکز رشد علم و فناوری

شرکت های دانش بنیان جهت تبدیل ایده ها و نوآوری ها به محصول و ایجاد مشاغل پایدار مبتنی بر فناوری، تجاریسازی تحقیقات، همافزایی علم و ثروت و توانمندسازی و هدایت دانشآموختگان جهت ورود موفق به فضای کسب و کار ایجاد شده اند. یکی از عوامل مهم در موفقیت این شرکت ها، پارک ها و مراکز رشد علم و فناوری هستند که با ایجاد ظرفیت های زیرساختی و حمایت های قانونی و تجاریسازی، میزان موفقیت این شرکت ها را افزایش می دهند. پژوهش حاضر به منظور تعیین نسبت موفقیت شرکت های دانش بنیان مستقر در مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و همچنین بررسی ارتباط میزان موفقیت واحدهای فناور با تعداد افراد شاغل در این واحدها و مدت زمان استقرار واحدهای فناور انجام پذیرفته است. جامعه آماری پارک های علم و فناوری موجود در ایران در سال 1390 بالغ بر 758 واحد فناوری بوده و داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردیده است. بر اساس نتایج، میزان موفقیت واحدهای فناور، 68 درصد بوده و نتایج نشان داد نسبت موفقیت واحدهای فناور در پارک های مختلف با هم یکسان نیست. متوسط تعداد نیروی انسانی شاغل در واحدهای فناور موفق و ناموفق به ترتیب 5 نفر و 8/2 نفر بوده که با استفاده از آزمون t این تفاوت تعداد معنی دار است. همچنین نتایج نشان می دهد متوسط تعداد شاغلین واحدهای فناور در پارک های مختلف با هم متفاوت است. ارتباط بین تعداد شاغلین و موفقیت واحدهای فناور نشان می دهد رابطه معنی داری بین این دو وجود دارد و با افزایش تعداد شاغلین واحدهای فناور نسبت موفقیت آن ها افزایش یافته است. آزمون های آماری همچنین رابطه معنی دار بین مدت استقرار و میزان موفقیت را تایید می نماید.