بررسی شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در شاهرود

رتینوپاتی دیابتی، یکی از عوارض خطرناک دیابت می باشد که می تواند منجر به نابینایی گردد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در مراجعان به واحد دیابت شاهرود می باشد.

برای 625 نفر از مراجعین به مرکز دیابت شاهرود از سال 1378 لغایت 1388، معاینه کامل عمومی و تخصصی چشم پزشکی انجام شد.

میانگین سنی واحدهای پژوهش 7/11± 9/47 سال بود. میانگین مدت زمان ابتلا به دیابت 8/53± 5/48 ماه بود. در فوندوسکوپی انجام شده 442 نفر (7/70%) وضعیت طبیعی و 183 نفر (3/29%) رتینوپاتی دیابتی داشتند که 4/23% از نوع غیر پرولیفراتیو و 9/5% از نوع پرولیفراتیو بود. رابطه معناداری بین رتینوپاتی دیابتی با سن بیمار (005/0P<)، دیابت نوع دو (003/0P<)، مدت زمان ابتلا به دیابت (003/0P<) و مقدار قند خون ناشتا (008/0P<) وجود داشت، ولی رابطه آماری معناداری بین جنس (621/0=P) و نوع داروی ضدقند مصرفی (586/0=P) با رتینوپاتی دیابتی یافت نشد.

با تشخیص زودرس دیابت و کنترل عوامل تسریع کننده ابتلا به رتینوپاتی دیابتی و درمان های موثر و به موقع، می توان پیشرفت بیماری را در این افرد کاهش داد.