مطالعه اثر فرکانس 217 هرتز گوشی تلفن همراه با شدت 200 میکروتسلا بر یادگیری و حافظه فضایی در موش آزمایشگاهی

میدان های الکترومغناطیسی فوق العاده کم فرکانس ناشی از خطوط نیرو، وسایل الکتریکی و تجهیزات پزشکی آثار بیولوژیکی متفاوتی را ایجاد می کنند. سیستم جهانی موبایل (GSM) در زندگی روزمره به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. این سیستم علاوه بر استفاده از باند فرکانس های بالا، دارای فرکانس پایین نیز می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر میدان الکترومغناطیسی مدوله کننده امواج پرفرکانس سیستم جهانی موبایل، 217 هرتز بر یادگیری و حافظه فضایی در موش صحرایی می باشد.
تعداد 24 موش نر صحرایی از نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه تست (تابش)، شم و کنترل تقسیم شدند. با استفاده از کویل های هلمهولتز، گروه تابش روزانه چهار ساعت و به مدت 21 روز، تحت تابش میدان یک نواخت پالسی الکترومغناطیسی با شدت 200 میکروتسلا قرار گرفت. این روند برای گروه شم در غیاب میدان نیز تکرار شد. همه گروه ها در هفته سوم به مدت پنج روز و روزانه چهار بار در ماز آبی موریس آموزش دیدند. سپس در روز ششم تست پروب به مدت 60 ثانیه در غیاب سکوی نجات انجام شد.
در آنالیز واریانس یک طرفه داده ها اختلاف معنی داری در مقایسه گروه تابش و کنترل در دو مرحله آموزش و پروب مشاهده نشد. (05/0P≤ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد).
این یافته ها نشان می دهد که احتمالا تابش کوتاه مدت، چون در 21 روز بررسی صورت گرفت، میدان های الکترومغناطیسی کم فرکانس تلفن های همراه با شدت μT200 (میکروتسلا) تاثیری بر حافظه و یادگیری ندارد.