مقایسه اثر میدازولام وترامادول داخل نخاعی در کنترل لرز ودرد بعد ازسزارین های انتخابی

درد یک مشکل پیچیده طبی است که کنترل ناکافی آن پس از عمل جراحی اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی، متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکمل های جدید منجر به افزایش مدت بی دردی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه ترامادول ومیدازولام داخل نخاعی در افزایش مدت بی دردی و کاهش لرز بعد از عمل بود.
در این کارآزمایی بالینی دوسوکور 210 زن 20-35 سال ASA کلاس I،II کاندید سزارین انتخابی به صورت تصادفی در سه گروه میدازولام، ترامادول و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران لیدوکائین هیپربار دریافت کرده و علاوه برآن گروه اول 2 میلی گرم میدازولام، گروه دوم 25 میلی گرم ترامادول و گروه سوم 5/0 میلی لیتر نرمال سالین دریافت کردند. میزان درد و مدت زمان بیدردی و نمره لرز پس از عمل جراحی بیماران براساس معیار VAS تعیین و بین سه گروه مقایسه شد.
میانگین مدت بی دردی در بیماران گروه ترامادول، میدازولام و شاهد به ترتیب 2/12±5/192، 6/16± 3/111 و 9/9± 1/86 دقیقه بود (001/0 p<). میانگین نمره درد بعد از عمل، لرز و میانگین میزان مسکن مصرفی در 24 ساعت بعد از عمل به صورت معنی داری در گروه ترامادول کمتر از دو گروه دیگر ودر گروه میدازولام کمتر از گروه شاهد بود (001/0 p<) میدازولام و ترامادول اینتراتکال به عنوان داروی مکمل لیدوکائین 5 % در اعمال جراحی سزارین منجر به افزایش مدت بی دردی بعد از عمل و کاهش لرز بعد عمل می شوند که ترامادول موثرتر از میدازولام می باشد.