بررسی رابطه بین جمعیت کل باکتری ها و قارچ ها با برخی خصوصیات خاک های استان گیلان

میکروارگانیسم های خاک به عنوان جزو زنده خاک معمولا کم تر از 1 درصد حجم خاک را تشکیل می دهند در حالی که تعداد و تاثیر آن ها در خاک بسیار زیاد است. از طرف دیگر یکی از شاخص های کیفیت خاک وجود تعداد کافی از میکروارگانیسم ها بوده و تعداد و فعالیت آن ها در خاک به خصوصیات مختلف خاک بستگی دارد. به منظور بررسی رابطه بین جمعیت باکتری ها و قارچ ها با برخی خصوصیات خاک های استان گیلان 50 نمونه خاک از مناطق مختلف این استان جمع آوری و جمعیت کل باکتری ها و کل قارچ ها در آن ها شمارش و برخی خصوصیات خاک اندازه گیری گردید. برای شمارش تعداد کل باکتری ها و قارچ ها رقت های تا 8-10 در آب استریل تهیه و از هر رقت 1/0 میلی لیتر در 3 تکرار به ترتیب روی محیط کشت نوترینت آگار شامل سیکلوهگزیمید و مارتین آگار شامل رزبنگال و استرپتومایسین پخش شده و تشتک ها در دمای 30-28 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. شمارش تعداد کلنی باکتری ها و قارچ ها پس از یک هفته از زمان کشت انجام شد. نتایج نشان داد که هدایت الکتریکی در 50 درصد از نمونه های با جمعیت کل باکتری بیش تر از 108 سلول در هر گرم، کم تر یا مساوی 1 (دسی زیمنس بر متر) بود. جمعیت کل قارچ ها در تمام دامنه های هدایت الکتریکی، اکثرا بین 108-107 سلول در هر گرم متغیر بود. حدود 84 درصد از نمونه ها رطوبت بیش از 10 درصد داشتند که در این دامنه رطوبتی، بیش تر نمونه ها (62 درصد) شامل جمعیتی از کل باکتری برابر 108-107 سلول در هر گرم بودند. در درصدهای مختلف مواد آلی، جمعیت کل باکتری ها در بیش از 50 درصد از نمونه ها بین 108-107 سلول در هر گرم متغیر بود. در تمامی دامنه های مواد آلی، بیش از 50 درصد نمونه ها دارای جمعیتی از کل قارچ برابر 105-104 سلول در هر گرم بودند. در تمامی دامنه های ظرفیت تبادل کاتیونی (به جز در کم تر از 10 سانتی مول بار بر کیلوگرم) درصد بیش تری از نمونه ها دارای جمعیتی از کل باکتری برابر 108-107 سلول در هر گرم داشتند. در دامنه ظرفیت تبادل کاتیونی بین 20-10 سانتی مول بار برکیلوگرم، جمعیت کل قارچ ها در 2/69 درصد از نمونه ها بین 105-104 سلول در هر گرم متغیر بود. در تمامی دامنه های تغییرات فسفر قابل دسترس، جمعیت کل باکتری ها در درصد بیش تری از نمونه ها بین 108-107 سلول در هر گرم بود. پراکندگی جمعیت کل قارچ ها در دامنه فسفر قابل دسترس بین 15-10 میلی گرم در کیلوگرم، بیش تر از سایر دامنه ها بود.