لعاب تزئینی لوستر

این مقاله به منظور آشنایی با لعاب لوستر از نظر تاریخی و علمی، در صنایع سرامیکی و سفالی تدوین شده است. لعاب لوستر از نظر تزیینی منحصر به فرد است، زیرا جلوه ای از سطح فلزی به حالت براق یا غیر براق در رنگ های مختلف منعکس می نماید. از دیدگاه تاریخی لعاب لوستری به عنوان یک پوشش برای سطح ظروف به ویژه سنتی، ابتدا در بیش از چهار قرن پیش از میلاد مسیح یا بیشتر در نواحی مدیترانه و ایران ساخته شد و سپس در قرون چهاردهم به بعد در اروپا مورد استقبال قرار گرفت و گسترش یافت. در لعاب سنتی، انعکاس نور همراه با تفرق، حاصل وجود لایه نازک شفاف بر روی سطح لعاب می باشد. تلالو رنگین کمانی و زیبایی تغییر رنگ ها در زوایای مختلف، چشم هر بیننده را به خود معطوف می دارد. طیف های انعکاسی بستگی به خصوصیات لایه فلزات احیا شده و عوامل دیگر در زیر سطح لعاب دارد، و می توانند سبز، زرد و طلایی یا قرمز، کهربایی و قهوه ای باشند. فلزات پایه به کار رفته در ساخت لعاب لوستری، فلزات نجیب، معمولا نقره و مس هستند. لعاب لوستری متشکل از دو بخش لعاب پایه و لایه (یا رنگ) لوسترساز است. لایه لوسترساز با نفوذ و احیاشدن در لعاب پایه، تشکیل یک لایه نازک فلزی و ذرات نانویی اکسیدهای احیا شده ی فلزی، می دهند که عامل نوع فام رنگ و براقیت لعاب خواهد بود.