تعیین ویژگی های آب زیر زمینی دشت شیرین آب در جنوب غرب ایران با روش مقاومت الکتریکی

در این تحقیق ویژگی های آب زیر زمینی نظیر عمق، ضخامت، زون های مستعد، منبع شوری و زمین شناسی زیر سطحی در حوزه شیرین آب در جنوب غرب ایران با استفاده از سونداژ الکتریکی قائم(VES) و اطلاعات چا ه های بهره برداری تعیین شده است. در این منطقه تعداد 170 سونداژ الکتریکی در 19 پروفیل با راستای شمال شرق-جنوب غرب با آرایه شلومبرژه اجرا شده است. بیشترین فاصله بین الکترودهای خط جریان (AB) 1000 متر است. نتایج مطالعات نشان می دهد که محدوده مورد مطالعه سفره آبرفتی است و توسط طاقدیس کوهانک به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شده است. برای تفکیک زون های شور و شیرین از پردازش نمودارهای سونداژ الکتریکی و نتایج آنالیز شیمیایی نمونه های آب استفاده شده است. بررسی نقشه تغییرات رسانایی الکتریکی و میزان کلر در نمونه های آب چاه های بهره برداری همبستگی خوبی دارند و نشان می دهند که شوری یکی از عوامل کنترل کننده مقاومت الکتریکی است. مقاومت الکتریکی ویژه آبخوان در نیمه شمالی دشت 13-380 اهم متر و در نیمه جنوبی 4-219 اهم متر است. با توجه به مسیر و سرچشمه رودخانه شور آب و همچنین جهت جریان آب زیر زمینی بنظر می رسد تشکیلات ماسه ای- مارنی سازند آغاجاری منبع اصلی شوری باشد. با استفاده از نتایج سونداژ الکتریکی، مقاومت الکتریکی عرضی(RT) در محل هر نقطه سونداژ محاسبه شده و بصورت نقشه تغییرات مقاومت عرضی (RT) رسم رشده است. با توجه به اینکه مقاومت الکتریکی عرضی با تراوایی آبخوان متناسب می باشد با استفاده از این نقشه زون های مستعد برای بهره برداری تفکیک شده اند.