مقایسه اثر اسید ایکوزاپنتاانوئیک و Oxidized Low-Density Lipoprotein بر روی بیان CD36 و Peroxisome Proliferator-ActivatedReceptor Gamma

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد، گیرنده CD36 باعث افزایش تشکیل سلولهای کفی شکل از طریق وارد کردن بی رویه ox-LDL به داخل ماکروفاژها می شود. بنابراین به نظر می رسد که این گیرنده نقش کلیدی در پاتوژنز بیماری آترواسکلروز دارد. از طرف دیگر مطالعاتی وجود دارد که بیان می کنند بیان ژنCD36 توسط یک فاکتور رونویسی بنام PPAR-γ تنظیم می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثرات لیگاند های PPAR-γ یعنی اسید چرب اسیدایکوزاپنتانوئیک (EPA) بعنوان یک فاکتور آنتی آتروژنیک و ox-LDL به عنوان فاکتور آتروژنیک برروی بیانCD36 و PPAR-γ می باشد. همچنین مکانیسم عمل PPAR-γ و لیگاند های فوق در مسیر بیان CD36 با استفاده از مهارکننده PPAR-γ مورد بررسی قرار گرفته است.

رده سلولی ماکروفاژی Raw 264.7 با ox-LDL (μg protein/ml100 و 150) و EPA (μM 100 و 200) برای مدت زمان 24 و 48 ساعت مورد تیمار قرار گرفت. برای بررسی اثر PPAR-γ در بیان CD36 به صورت جداگانه ای تیمار های فوق همچنین در حضور مهارکننده PPAR-γ (T0070907) نیز صورت گرفت. برای بررسی بیان ژن های CD36، PPAR-γ و -actinβ (ژن مرجع) از روش Quantitative real time PCR استفاده گردید. همچنین برای بررسی بیان ژن های فوق در سطح پروتئین از روش وسترن بلاتینگ استفاده گردید.

تیمار کردن رده سلولی ماکروفاژی با ox-LDL و EPA باعث افزایش بیان CD36 شده استاما بیان PPAR-γ در سطح mRNA و پروتئین تغییر معنی داری پیدا نکرده است. همچنین نتایج نشان داد که مهارکننده PPAR-γ باعث کاهش بیان mRNA و پروتئین CD36 نسبت به گروه بدون مهارکننده در سلولهای تیمار شده باox-LDL و EPA شده است.
بحث: بیان CD36 در اثر ox-LDL و EPA افزایش نشان داد اما برخلاف انتظار بیان PPAR-γ افزایشی نشان نداد. همچنین مهار کردن PPAR-γ با استفاده از T0070907 باعث کاهش بیان CD36نسبت به گروه القاء شده بوسیله ox-LDL و EPA شده و نشان می دهد که PPAR-γ در بیان CD36 نقش دارد و عدم افزایش بیان PPAR-γنشان دهنده این نکته است که فعال شدن PPAR-γ اثر بیشتری نسبت به بیان آن در القاء CD36 دارد. القاء CD36 بوسیله EPA نشان داد که کاهش بیان CD36 بعنوان مسیر محافظتی اسید های چرب -3ω در کاهش پلاک های آترواسکلروزی عمل نمی کند.